اینجا را سرزمین بند و بست و پخت و پز و اقلیم حقه بازی و کلاهبرداری می گویند. وای به حال آدم ساده لوحی که به اسم اخلاق و درستی و شرافتمندی با طناب الفاظ به چاه این مخلوق بی همه چیز بیفتد. حالا وقتی می گوییم بی همه چیز خیال نکنید مقصودم خانه و باغ و اتومبیل و ده شش دانگ و حساب های چاق و کلان در بانکهای داخله و خارجه است. نه جانم، مقصودم همان چیزهایی است که به اسم دیانت و شرافت و انسانیت در همه جای دنیا و در هر وقت و زمانی مقدس و محترم بوده و هنوز هم شاید باشد.