«فرهنگ و هویت» نوشته‌ی چارلز لیندولم استاد انسان‌شناسی در دانشگاه بوستون آمریکا و ترجمه محسن ثلاثی استاد بازنشسته‌ی انسان‌شناسی دانشگاه تهران است. این کتاب به تاریخ، نظریه و کاربرد انسان‌شناسیِ روان‌شناختی می‌پردازد.

این کتاب برای پاسخ دادن به این پرسش‌های دشوار، موادی را از سه انگاره بزرگ و گاه متناقض وضعیت بشری بیرون می‌کشد: یکی انگاره انسان‌شناختی، که داده‌های مردم‌نگاری گردآوری شده از فرهنگ‌های گوناگون را تحلیل و تفسیر می‌کند؛ دیگری انگاره جامعه‌شناختی، که سازمان‌های اجتماعی و ساختارهای نهادی قدرت را با هم مقایسه می‌کند؛ و سه دیگر، انگاره روان‌شناختی، که به بررسی حالت‌های ذهنی افراد می‌پردازد. هدف کلی در این کتاب، توصیف و مشارکت در کوشش برای درهم نوردیدن مرزهای رشته‌ای و تأسیس نظریه یکپارچه‌ای از تجربه بشری است.

برای رسیدن به این هدف، چکیده‌ای از بحث‌های بنیادین در باره رابطه میان هدف شخصی و جمعی در اندیشه غربی در کتاب مطرح می‌شود. سپس، توضیح داده می‌شود که تحقیق‌های میان‌فرهنگی در این مباحث چه نقشی داشته‌اند و یافته‌های این پژوهش‌ها با مسائل کنونی در باره ماهیت خودشناسی، ادراک، شناخت، عاطفه و تجربه عشق و اجتماع چه ارتباطی داشته‌اند. در جریان این بررسی، نویسنده هرجا که توانست است، چشم‌اندازها و تبیین‌های انتقادی خودش را نیز ارائه می‌دهد. هدف از انجام این کار، یافتن پاسخی نهایی برای این پرسش‌ها نیست بلکه تحریک بحث و استدلال هرچه بیش‌تر است. یک رشته تحقیقی اگر همه‌چیز را پایان‌یافته انگارد و چیزی برای بحث بیش‌تر باقی نگذارد، رشته‌ای مرده است؛ همچنان‌که خوانندگان این کتاب درخواهند یافت، انسان‌شناسیِ روان‌شناختی، امروزه به راستی بسیار دور از این وضعیت است.